Schreiberhau - Gebirgsbahn

-

     Trasa kolejowa przez Szklarską Porębę, fragment tzw. Zackenbahn, to prawdziwa perełka. Ciasne łuki, pochylenia sięgające 26 promili, kamienne wąwozy, czy tunele, świadczą o nie lada wyzwaniach ówczesnych budowniczych. Kolej górska w Szklarskiej (gebirgsbahn in Schreibehau) jest już z nami od ponad 100 lat. Od tego czasu zachwyca okolicznymi krajobrazami chyba wszystkich z nas. 

Zackenbahn - Kolej Zębata, Żelazny Szlak. W piśmiennictwie stosuje się obydwa określenia. Odcinek niegdyś łączący w obrębie Prus Wschodnich - Hirschberg (Jelenią Górę) z Polaun (obecnie Kořenov). Charakteryzuje go trudna, górska topografia Sudetów i Izerów. Prace rozpoczęte w 1891r., ukończono dopiero po 11 latach. Warto wspomnieć, że różnica wysokości miedzy Piechowicami, a Szklarską Porębą, to aż 500 m, a Jakobshal (Jakuszyce) były najwyżej położoną stacją kolejową w Prusach, a dziś w Polsce.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sudetenstraße - Cz. 2 - Niewidoczne z drogi

-
Obraz
 Najdłuższym z ukończonych odcinków inwestycji komunikacyjnej o nazwie Droga Sudecka (Sudetenstraße) jest szosa łączącą Świeradów-Zdrój ze Szklarską Porębą. Powstała w latach 1935-1937, stanowiących ciekawy okres na niejednej płaszczyźnie historycznej. Nie inaczej jest i w tym przypadku: strategiczne obiekty militarne, miejsca o niechlubnej przeszłości oraz dobra ukryte tu przez Niemców, uciekających na zachód u schyłku II WŚ. Najbardziej charakterystyczne punkty opisywanego odcinka Sudetenstraße, to byłe schronisko na Rozdrożu Izerskim (Ludwigsbaude) oraz Zakręt Śmierci (Große Kurve). Miedzy nimi, przy drodze, bliżej Zakrętu Śmierci mamy Skałkę Teściowej. Jest to duży kompleks kamienny, na szycie którego wg miejscowych legend dokonywano egzekucji więźniów obozów pracy, pracujących przy budowie szosy. Tutaj natrafiamy na pewną ciekawostę. Powszechnie wiadomo, że w pracach brali udział niemieccy junakcy w ramach obozu RAD 1/103 Leopoldsbaude. Zdaniem niektórych sprowadzano
Czytaj więcej

Gross Zacken - Cz. 1 - Zackental

-
Obraz
Malownicza Dolina Kamiennej (niem. Zackental), rozciąga się od źródeł rzeki Kamiennej (niem. Gross Zacken [1]) na zboczach Mumlawskiego Wierchu, po jej dopływ do Piechowic. Przedmiotem opracowania jest dolny bieg doliny, wzdłuż tzw. Zackentalweg [2]. Etymologia Historia wspomnianego miejsca rozpoczyna się we wczesnym średniowieczu. Jak wynika z przekazów, słowiańscy osadnicy Kotliny Jeleniogórskiej, ród Bobrzan, wykazując się dobrym rozeznaniem i spenetrowaniem okolicy, do określania rzek stosował liczne nazwy fizjograficzne [3]. Zgodnie z ogólnie przyjętym poglądem, nazwa rzeki “Kamienna” jest niefortunnym tłumaczeniem swojego przedwojennego odpowiednika: "Zacken" - z niemieckiego "zęby". Przeważnie płytkie dno Kamiennej, tu i ówdzie gęsto usiane zbliżonej wielkości, wystającymi ponad taflę wody otoczakami, można przyrównać do zębów. Zdaniem pana Klausa Ullmanna [4], źródłosłów wyrazu “Zacken” jest zgoła inny i odnaleźć go można nie w słownikow
Czytaj więcej