Architektura Znikająca

     Trasa kolejowa przez Szklarską Porębę, fragment tzw. Zackenbahn, to prawdziwa perełka. Ciasne łuki, pochylenia sięgające 26 promili, kamienne wąwozy, czy tunele, świadczą o nie lada wyzwaniach ówczesnych budowniczych. Kolej górska w Szklarskiej (gebirgsbahn in Schreibehau) jest już z nami od ponad 100 lat. Od tego czasu zachwyca okolicznymi krajobrazami chyba wszystkich z nas.  Zackenbahn - Kolej Zębata, Żelazny Szlak. W piśmiennictwie stosuje się obydwa określenia. Odcinek niegdyś łączący w obrębie Prus Wschodnich - Hirschberg (Jelenią Górę) z Polaun (obecnie Kořenov). Charakteryzuje go trudna, górska topografia Sudetów i Izerów. Prace rozpoczęte w 1891r., ukończono dopiero po 11 latach. Warto wspomnieć, że różnica wysokości miedzy Piechowicami, a Szklarską Porębą, to aż 500 m, a Jakobshal (Jakuszyce) były najwyżej położoną stacją kolejową w Prusach, a dziś w Polsce. GALERIA ZDJĘĆ

     Opuszczona, zaniedbana ale z blaskiem piękna architektury poniemieckiej oraz historią godną najlepszych hut w Europie - Huta Józefina w Szklarskiej Porębie Górnej (przedwojennym Ober Schreiberhau).  Hutę zbudowano na polecenie Ludwika Schaffgotsch, nieopodal Rzeki Kamiennej. Nazwa zaczerpnięto od imienia małżonki w/w pana. Początkowo pracowało tu około 140 osób. Szacuje się, że z czasem wliczając również podwykonawców była to już 1/5 mieszkańców Szklarskiej Poręby.  Huta zasłynęła na całym świecie z wyrobów w stylu secesyjnym, modernistycznym oraz ponadczasowym art-deco. Wyroby szklarskie powstawały w zaawansowanych technikach tj. technice filigranu, czy milleflori. Dziś można je jeszcze kupić na aukcjach za niemałe pieniądze. Wybitnym znawcą szkła produkowanego w „Józefinie” był pan Mieczysław Buczyński, dysponujący chyba największą wiedzą szklarską rejonu Kotliny Jeleniogórskiej. W dzieciństwie chodziłem z panem Mietkiem na narty. Muszę przyznać, że niezmiernie miło